Öllum fyrir Ingólfur sér opinn geiminn
þegar teiknin taka heima
tvíræð yfir landið sveima.
 
Robb og Grímur rogast nú með rauða hettu.
Engill verndar, allra gættu
ólærðra í nýrri hættu.
 
Robbur gamall rauna fer að rétta helsi,
yngra teiknið Grímur í galsa
guð og menn er nú að falsa.
 
Ídeuna eða hvað hún annars heitir
svo fjárinn sig ei fyrirliti
fundu þeir í hvurju riti.
 
Þegar skröggur skeggið helga skekur á bringu,
skegglaus enn og skatnar þinga,
skapar hann heillir Íslendinga.
 
Tímarímuteiknin standa tvö í vindum,
sitt yfir hvurju líða landi,
lafa samt á einu bandi.
 
Annað þeirra áðan heyrðum eitthvað grenja:
Botsje, Zara, blessaður grannie,
beljaði annað: Rule Britannie.
 
Meistarar tveir á mesta lofið manna stunda,
annar vegur vit í höndum,
vörur hinn á reisluböndum.