Þó landhringur bylgjum blám
ey vora í faðmi feli víðum
en fjarri þú hjá vinum blíðum
á móðurjarðar kætist knjám,
mundu þá samt að eitt það er
ígildi snoturt fegri rósa
gleymdu mér ei, sem grær eins hér
á grundu kaldri norðurljósa.
Samið árið 1827.
Eiginhandarrit er varðveitt í Árnastofun í handritasafni Konráðs Gíslasonar (KG 31 b).
Frumprentun í: Ljóðmæli eptir Jónas Hallgrímsson. B. Pjetursson og K. Gíslason hafa sjeð um prentunina. Khöfn 1847 [Fyrirsögnin: Til R. Keyser].