Forsíða
Um vefinn
Kvæði Jónasar
Sögur Jónasar
menu
Annes og eyjar
×
Jónas Hallgrímsson
Persónan Jónas
Æviferill Jónasar
Stúdentinn Jónas
Skáldið Jónas
Kvæði Jónasar
Kvæði samin 1826 - 1832
Kvæði samin 1833 - 1837
Kvæði samin 1838 - 1842
Kvæði samin 1843-1845
Annes og Eyjar
Kvæði frá ýmsum tímum
Reykjavíkurárin fyrri
Kaupmannahafnarárin fyrri
Reykjavíkurárin síðari
Kaupmannahafnarárin síðari
Sögur Jónasar
Vísindamaðurinn Jónas
Fjölnismaðurinn Jónas
Ritaskrá
Valstika
Jónas Hallgrímsson
Persónan Jónas
Æviferill Jónasar
Stúdentinn Jónas
Skáldið Jónas
Kvæði Jónasar
Kvæði samin 1826 - 1832
Kvæði samin 1833 - 1837
Kvæði samin 1838 - 1842
Kvæði samin 1843-1845
Annes og Eyjar
Kvæði frá ýmsum tímum
Reykjavíkurárin fyrri
Kaupmannahafnarárin fyrri
Reykjavíkurárin síðari
Kaupmannahafnarárin síðari
Sögur Jónasar
Vísindamaðurinn Jónas
Fjölnismaðurinn Jónas
Ritaskrá
Annes og eyjar
Annes og eyjar
Fyrirsögn:
Austast fyrir öllu landi
Drangey
Efst á Arnarvatnshæðum
Ég uni mér ekki’ út í Máney
Hornbjarg
Kolbeinsey
Meðan Hestklettur heldur
Ólafsvíkurenni
Suðursveit er þó betri
Tindrar úr Tungnajökli
Arnarfellsjökull
Veit eg út í Vestmannaeyjum
Við Sogið sat eg í vindi
Arngerðarljóð
Á eg mér kvæðaefni mörg
Álfareiðin
Ásta
Bágindi
Berst mér þá hjarta (Heine)
Blomsterkampen i Sorø
Bósi
Dalvísa
Drottinn gaf og hann drottinn tók
Dæmringen er velgørende
Dönum verður hér allt að ís
Efter assembléen
Ein velmeint bænaráminning til G. M.
Einbúinn
Ég bið að heilsa!
Ég veit það eitt að enginn átti
Fegin í fangi mínu(Heinrich Heine)
Ferðalok
Formannsvísur
Gravsang
Grátittlingurinn
Grenið
Hallgrímur veslingur
Hispursmey stóð við ströndu(Heinrich Heine)
Hugnun
Hví skyldi ég ei vakna við
Illur lækur eða Heimasetan
Jólavísa
Kossavísa (Adelbert von Chamisso)
Kveðið í útlegð (Heinrich Heine)
Kveðja til Uppsalafundarins 1843
Kærðu þig ekki neitt um neitt
Lán, er vilt ei láta mér (Heinrich Heine)
Leiðarljóð
Líkur sínum
Ljós er alls upphaf (Ludwig Feuerbach)
Maren Havsteen
Mathias, min unge taler
Márinn forvitni (Heinrich Heine)
Mér finnst það vera fólskugys
Næturkyrrð (Heinrich Heine)
Ó, þú jörð
Óhræsið!
Ólán!
Ólund 2 og ólund 3 og 15 eru nú
Ómur alfagur (Heinrich Heine)
Óskaráð
Quis multa gracilis (Horatius)
Seg oss lengur sögu
Síra Bessi
Skrælingjagrátur
Skrælingjaþing
Sláttuvísa
Sólhvörf
Sparnaður
Strandsetan (Heinrich Heine)
Strit (Heinrich Heine)
Stökur (21. desemberm. 1844)
Suður fórumk um ver
Svo rís um aldir árið hvurt um sig
Sæunn hafkona
Tak for Snedronningen
Til G. Thorarensens
Uppi stóð Kain (Frederik Paludan-Müller)
Úr leikritinu „Dauði Karls fimmta“ (Carsten Hauch)
Vesturför velborins herra Brynjólfs sýslumanns P.S.
Vorið góða, grænt og hlýtt (Heinrich Heine)
Þar sem háir hólar
Þorkell þunni
Þrætir
Öllum fyrir Ingólfur sér opinn geiminn
Fyrsta lína:
Austast fyrir öllu landi
Tíbrá frá Tindastóli
Efst á Arnarvatnshæðum
Ég uni mér ekki’ út í Máney,
Yst á Hornströndum heitir
Bræðurnir sigldu báðir
Meðan Hestklettur heldur
Riðum við fram um flæði
Suðursveit er þó betri
Tindrar úr Tungnajökli
Uppi undir Arnarfelli
Veit eg út í Vestmannaeyjum
Við Sogið sat eg í vindi,
Fædd er eg þar sem fjallatindur
Á eg mér kvæðaefni mörg
Spila Stóð eg úti’ í tunglsljósi, stóð eg úti’ við skóg,
Ástkæra, ylhýra málið
Illa er mér við óleik þinn
Berst mér þá hjarta,
Vi sad om aftenbordet
Bósi! geltu, Bósi minn!
Fífilbrekka! gróin grund!
Drottinn gaf og hann drottinn tók
Dæmringen er velgørende for øjnene
Dönum verður hér allt að ís
Ja, vidste min moder hvor mangefold
Þegar þú kemur þar í sveit
Yfir dal, yfir sund
Nú andar suðrið sæla vindum þýðum
Ég veit það eitt að enginn átti
Fegin í fangi mínu
Ástarstjörnu
Hafaldan háa!
Af vejen, høviske piger og mænd!
Ungur var eg, og ungir
Komið er að dyrum,
Halli vesli, heyrðu mér,
Hispursmey stóð við ströndu
Nautgæfa fóðurgrasið grær
Hví skyldi ég ei vakna við
Lækur rennur í lautu,
Jólum mínum uni ég enn,
Ljúfi! gef mér lítinn koss,
Hlegið var og sungið,
Bræður munu berjast
Kærðu þig ekki neitt um neitt
Lán, er vilt ei láta mér
Byr um gráð þig beri
Allt hefi ég af öfum mínum,
Ljós er alls upphaf,
Leiði minnar móður,
Mathias, min unge taler,
Márinn hann vita vildi hvað
Mér finnst það vera fólskugys
Ganga gullfætt
Ó, þú jörð, sem er
Ein er upp til fjalla
Hraparlegt ólán, að á hvítasunnu
Svarblá alda sogar mig,
Ómur alfagur
Ég skal kenna þér að þjóna
Hver er hinn ungi,
Seg oss lengur sögu,
Bessi á sér berhross,
Ein sorgleg vísa út af alþingi
Ána, kána,
Fellur vel á velli
Eilífur guð mig ali
Eg er kominn upp á það
Hvítur í lofti ljúfu
Sól rís sæl
Enginn grætur Íslending
Suður fórumk um ver,
Svo rís um aldir árið hvurt um sig,
Þokan yfir vík og vogi
Til dig, o elskelige!
Þá sastu úti undir húsagarði,
Uppi stóð Kain
Snemma morguns
Að utan og sunnan og austan eg spyr,
Vorið góða, grænt og hlýtt,
Þar sem háir hólar
Friðar biðjum Þorkeli þunna,
Þrætir þefjahreytir
Öllum fyrir Ingólfur sér opinn geiminn