Valstika

Kvæði samin 1838 - 1842

Kvæði samin 1838 - 1842

Fyrirsögn:
Aldarháttur
Alþing hið nýja
Á gömlu leiði 1841
Á sumardagsmorguninn fyrsta
Bjarni Thorarensen
Borðsálmur
Festingin víða, hrein og há
Fjallið Skjaldbreiður
Fremrinámar
Guðmundur kaupmaður Guðmundsson
Hárið
Hulduljóð
Íslands minni
Jónas Tómasson
Kongens minde
Kveðja Íslendinga til séra Þorgeirs Guðmundssonar
Kveðja og þökk Íslendinga til Alberts Thorvaldsens
Magnúsarkviða
Málsvörn
Meyjarhjarta
Séra Stefán Pálsson
Séra Tómas Sæmundsson
Séra Þorsteinn Helgason
Sólsetursljóð
Staka [Hvur veit nema komi svo]
Til herra Finns Magnússonar
Til herra Páls Gaimard
Valdi! virstu nú halda
Ved efterretningen om mag. S. Drejers
Veðurvísur
Við jarðarför Jóns Sighvatssonar
Víti
Fyrsta lína:
Hingað gekk hetjan unga
Hörðum höndum
Fundanna skært í ljós burt leið
Þökk sé þér, guð! fyrir þenna blund
Skjótt hefir sól brugðið sumri
Það er svo margt, ef að er gáð
Festingin víða, hrein og há
Fanna skautar faldi háum
Reið ég yfir bárubreið
Leiður er mér sjávar sorti
Fagurljósa lokkasafni
Skáld er eg ei, en huldukonan kallar
Þið þekkið fold með blíðri brá
Horfin er enn
Det var sig engang en gammel mand
Nú er vetur úr bæ
Í höfum norður
Úti sat und hvítum
Feikna þvaður fram hann bar
Yndisbesta elskan mín
Móðir og faðir
Dáinn, horfinn“ – harmafregn!
Hvarmaskúrir harmurinn sári
Hóglega, hæglega
Hvur veit nema komi svo
Gleðji þig guðsstjörnur
Þú stóðst á tindi Heklu hám
Valdi! virstu nú halda
Så glæd dig ved din himmelblomst, o ven!
Hóla bítur hörkubál
Dýrðlegt er að sjá
Bar mig á brenndum auri